Malum cenaha göre Erdoğan, Türkiye'nin her şeyidir.
Erdoğan olmazsa FETÖ'yle kimse baş edemez, PKK ile mücadele edilemez, ekonomi batar.
Erdoğan'sız Türkiye, dünyaya meydan okuyamaz, "Ey Hollanda" diyemez, Almanya'ya fırça çekemez!
Dünya Erdoğan'ı çekemiyor.
Kısacası şuur burkulması yaşayan bu kesime göre Erdoğan Türkiye'dir, Türkiye de Erdoğan'dır!
Liderler fani, milletler baki!
Doğru liderlerin doğru stratejilerle milletlerin kaderini değiştirdiğini tarih kayıt altına almıştır.
Ancak milletlerin başındaki liderlerine rağmen teslim bayrağı çekmeyi, esarete rıza göstermeyi reddettiği de tarihi gerçeklikler arasındadır.
Liderlerin fani, milletlerin baki olduğu sosyolojik bir gerçekliktir.
Kişiler gelir, kişiler geçer milletler/devletler ve idealler var olmaya devam eder.
Sonuçta devlette devamlılık, beşeriyette fanilik esastır.
'Bir lider her şeydir' formülü!
Bir milletin istiklal ve istikbalini bir kişinin varlığına ya da yokluğuna bağlamaktan daha yanlış bir şey olamaz.
Alpaslan'ın ölmesiyle Selçuklu, Fatih Sultan Mehmet'in ölmesiyle Osmanlı, Mustafa Kemal Atatürk'ün vefatıyla da Türkiye Cumhuriyeti'nin sona ermemesinin verdiği mesajı herkesin iyi alması gerekir.
Demek ki tarihi liderler bile öldüğünde milletler ölmüyormuş!
Çağa yön vermiş, makûs talihi tersine çevirmiş, emperyalistlerin hırslarını kursaklarında bırakmış liderler kendilerini değil milletlerini/davalarını öncelemişlerdir.
16 Nisan referandumu Türkiye Cumhuriyeti'nin kaderini, seçilecek bir cumhurbaşkanının iki dudağı arasına koymuştur.
"Padişahım çok yaşa", "Sen bizim her şeyimizsin", "Kurtar bizi baba", "Türkiye seninle gurur duyuyor" kültürü, Türkiye'yi 16 Nisan referandumuna götürmüştür.
Muhtaç olduğu kudreti kendisi ya da milletten değil bir kişiden bekleyen bir zihniyet Türkiye'yi teslim almıştır.