Çağının çağdaşı olmak çağına “layık” olmaktır. Karanlığı görmek yetmez, karanlıkta da göreceksin. Aklın gözüyle göreceksin. Layık sözcüğü, nitelikleri, özü, hareketleri, davranışları ile birlikte bir şeyi elde etmeye hak kazanmış olanı ifade eder. Yani bir kişiye uygun olan, “yaraşan” anlamına gelmektedir. Çağının çağdaşı olan (kişi, ulus, halk) 100 metre atletizm yarışında “çağ” adlı atletle birlikte ipi göğüsler ve en kötü olasılıkla birinciliği göğüs farkı ile kaybeder.
Çağının çağdaşı olmak için ilk koşul “laik düşünceli” olmayı gerektirir. Ama insanlık bu aşamaya gelmek için büyük acılar çekti, varlığı zaman zaman paramparça oldu. Toplumsal yönetimlerin ortaya çıkmasından itibaren devletin yönetim erkine sahip olan makam Tanrı’nın da temsilcisiydi. Bu cehennem ABD’nin kurulmasıyla, 1789 Fransız İhtilali’yle sona erdi. İnsan Hakları Bildirisi yayımlandı. Fransız İhtilali hem soylu sınıfa (aristokrasi) hem de kiliseye ve din adamı sınıfına (le clergé) karşı yapılmıştı. Fransa hükümeti din ile devlet arasındaki ilişkileri 31 Aralık 1905 tarihli bir yasayla tamamen ayırdı... Aslında dinler, din olarak zararsızdır. İktidar-din adamları ortaklığı topluma egemen olmak için dinleri kullanır. Ülkemizde, Cumhuriyet ve laiklik düşmanı olan, şeriat ve hilafet isteyen kitleyi yaratan ve yönlendiren tarikatlar, şeyhler, hocalar ve imamlardır. Çünkü Cumhuriyetin Devrim Yasaları ile sömürü ve istismar olanakları ellerinden alındı.
Laikliğin tam anlamıyla egemen olması için devlet ve dinin ayrılması yetmez. Laikliğin okulda ve yargıda ödünsüz uygulanması gerekir. Günümüzde laik yasaların yerine şeriat yasalarının ve Mecelle’nin uygulanması olanaksız. Yargıçlar kararlarında kayırmacı olabilirler ama şeriat dogmalarını ve Mecelle’yi yasanın yerine kullanamazlar.