Cumhuriyet düşmanlıklarına, nankörlüklerine, bayağılıklarına karşı tuhaf bir öfke var içimde. Bizi en azından genel seçimlere (2023) kadar yormayı sürdürecekler.
Daha önceki yazılarımda adını andığım “geçirimsiz kitle” henüz terk etmedi onları. Ama bundan sonraki ilk seçimde mutlaka terk ederler. Siyasal İslamcı, İhvancı (Müslüman Kardeşler) kalıntılarıyla bir süre idare ederler. Halk hareketleri böyledir: Bir bardaktaki mürekkep damlatılan suya benzerler; son damlaya kadar su beyaz kalır, son damlada mürekkebin rengini alır.
Bu daha başlangıç, henüz ihaneti görmediler.
Seçim günkü yazımda “Men dakka dukka!” diye bir deyim vardı ya, bir anlamı daha vardır: “Kendi etti, kendi buldu!”
***
Bu yazıyı yeni dönemin ilk yazısı olarak kabul ediyorum. İzninizle Din, İman, Masa, Kasa (Tekin Yayınları, Haziran 2016) kitabımı ziyaret edeceğim. Söylemesi ayıp, bu çok önemli kitabın önsözünden bir alıntı yapacağım: