Parti çıkarları, iktidar hırsı devletin milli politikası olarak pazarlanmaya çalışılıyor. Giderek bir parti devletine dönüşen Türkiye’de bu pazarlamaya aldananların sayısı da hiç az değil. Sayın Davutoğlu’nun, Deniz Baykal’ın askeri operasyonları destekleyen ve Halep’i Şiilerin eline düşmemesi gereken bir Sünni İslam şehri olarak tanımlamasını alkışlaması şaşırtıcı değil. Başbakan’ın “milli muhalefet” isteği aslında bir “AKP muhalefeti”. Parti devletlerinde sıklıkla rastlanan kozmetik bir muhalefet simülasyonu. Haziran yenilgisinden sonra milliyetçiliğe sarılarak ülkücülerden ve istikrarsızlıktan ürkenlerden oy alındı. Şimdi sırada yine milliyetçi hisler okşanarak, sahte bir antiemperyalizmle soslanmış bir söylemle CHP’nin karıştırılması hedefleniyor. Öyle olsun ki baraj sınırında seyreden HDP riski azaltıldıktan sonra CHP de zayıflatılsın ve yeni seçimlere ya da referanduma bu ortamda girilsin. Söz konusu olan milli çıkarlar, devletin bekası değil.