Eskiden çiftler tanışıp anlaşarak evlendiklerinde “Sevişerek
evlendiler” denirdi.
Böyle dendiğinde insanlar o çifti yatakta sevişirken hayal etmez,
birbirlerini tanıyıp sevdiklerini anlardı.
Arkadaşlar arasında birbirlerini çok sevdiklerini belirtmek için,
“Biz pek bir sevişiriz” denirdi. Yani biz birbirimizi çok
severiz.
‘Sevişmek’ o kadar da öcü bir kavram değildi. Zaten bu kelime,
sevmek sözünden türetilmiş.
İçinde sevgi olan bir kavram ne kadar kötü olabilir ki?
Ayrıca ‘seks’ de kötü bir şey değil!
Çoğu canlı bu yolla ürüyor, bu şekilde çoğalıyorlar.
Canlının doğasında olan bir şeyden bu kadar kaçmak, doğaya karşı
meydan okumaya çalışmak niye? İnsanları istediğiniz kadar doğal
olandan uzaklaştırmaya çalışın, yasaklar koyun, korkutun, eninde
sonunda doğa kazanır…
Gençleri bu tür konularda eğiteceğimize bunu kötü bir şey gibi
göstermek, katı yasaklar koymak, “Günah! Cehennemde yanarsın!”
diyerek korkutmak bugünkü sapıkların varlığının ana sebebidir.
Doğal olana yasak koymak sapkınlıkları beraberinde getirir.
Sonrası; çocuklara sarkıntılık, tecavüz, annesinden, bacısından
tahrik olma, hayvanlarla ilişki, şort giyen kızdan çok etkilenip
suçluluk duygusuyla tekme atarak intikam alma…
Hatta yer altındaki fayların hareket etmesinden oluşan depremi bile
sevişmeye bağlayanlar çıkıyor işte!
Ama bence depremin sebebi zina değil! Nazar, nazar!
Ah eğitim! Vah eğitim!
Eğitim olmayınca hurafeler ortaya çıkıyor!
* * *
Üniversite Sporları Federasyonu Başkanı, “Sevişmek bizim
kültürümüzde yok” demiş!
‘Osurmak’ da kültürümüzde yok ama zaman zaman rahatlamak için
hepimiz yapıyoruz… Kültürümüzde yok ama doğamızda var!
Zaten hangi kültürde sevişmek var bilemedim.
Misafirliğe gittiği evde, kültüründe olduğu için eve ayakkabıyla
girmeyip terlik giymek gibi, kültür icabı sevişenlerin olduğu bir
ülke var mı?