Merak ediyorum gençlerimizin yüzde kaçının ileride ünlü ve
zengin olmak dışında hayali var? Aslında şöyle sormam gerekirdi;
yüzde kaçının gelecek için bir hayali var?
Hayal derken gözlerini kapayıp bir şeyler dilemekten bahsetmiyorum.
Gelecek hedeflerinden ve o hedefe ulaşmak için kurulan planlardan
bahsediyorum.
Hadi gençleri bırakıp şöyle bir kendimize bakalım… Çok da uzağa
gitmeyelim…
Bundan beş yıl sonrası için bir hedefiniz var mı?
Hayatınızda çalışmak, yemek, içmek, eğlenmek ve vakit doldurmak
dışında hedefleriniz var mı?
Varsa çok şanslısınız. Yaşamaya değer bir hayat sürüyorsunuz.
Oysa gençlerimizin çoğunun ne hayali ne de hayal kuracak enerjisi
var. Buradan geleceğe baktıklarında belki de tek hedefleri
okullarını bitirmek. Sonra da bir işe girip çalışabilmek.
Bir iş derken, o işin ne olduğu çoğu gencimizin kafasında belli
değil. Allah ne kısmet ederse arık!
Lise son sınıfa gelmiş çoğu gencimiz ilerine hangi meslek grubunda
çalışmak istediğini bilmiyor. Üniversite sınavında hangi bölüme
puanı tutarsa onu okuyor.
İlle doktor olacağım, avukat olacağım gibi hedefleri olan gençlerin
sayısı çok az. Çoğu ‘‘Sınava bir gireyim de artık ne kazanırsak…’’
diye düşünüyor.
Böyle bir gelecek planlaması olabilir mi?
Suç gençlerimizde değil tabii ki!
Onlara düşünmemeyi, hakkını aramamayı öğreten bir sistemde biz
eğitiyoruz. Hayal kurmamayı, aslında hayatın sıkı bir şey olduğunu,
olanla yetinmek gerektiğini, sorgulamamayı, araştırmamayı biz
aşılıyoruz.
Verileni ezberleyerek şıklar arasında doğruyu bulup işaretlemeyi
başarı sayan bir sistemin içerisinde hayal güçlerinin ve
hayatlarının en verimli, en güzel yıllarını çalıyoruz.
Tek konusu kadın erkek ilişkisi, tek amacı da istedi kişiyi elde
etmek olan dizilerle beyinlerini dolduruyoruz.
Hayattan beklentisi düşük, kendi değerini bilmeyen ve kendini bile
tam anlamıyla tanımayan bir insan topluluğu ancak olanla yetiniyor
ve gerisine karışmı...