Ev’le yuva farklı anlamlar taşır.
Ev; hâne, konut yaşanılan mekândır.
O mekân, çadır da olabilir, gecekondu veya konak da!..
Birinin, sevdiği biri için iyi dileğini dile getirdiği "başını sokacak bir yuvası olsun" duasındaysa yuva ve mekân kelimeleri aynîleşmiş ve eş anlam kazanmıştır. Nitekim, bu topraklarda asırlardır şu güzel vecize söylenegelir:
-Dünyada mekân, ahirette imân!..
İnsanı, dünyada mekân sahibi olması rahata kavuşturur, ahirette ise imân sahibi olması kurtarır. Vecizede denklemin bir yanına mekân, diğer tarafına imân sahibi olmanın konması mânidardır. Eşitleme kastı taşımaz fakat evlenerek yuvaya ve başını sokacak bir eve kavuşmanın değerine işaret için mübalağa san’atından istifade...