DAEŞ'in Sultanahmet saldırısı, "imzacı aydınlar"ı üzmüş müdür? diye bir soru sorulsa "evet üzmüştür" demek çok zor. İktidar, hükümet, devlet zora düşsün de varsın 15-20 kişi can versin. Diktatörlük bitecekse bu kadarcık insan kaybının ne önemi olabilir?
Böyle düşünmek "imzacı aydınlar"a haksızlık olmaz mı? Hayır, asla! Onların mantıkları bu şekilde çalışmakta. Böyle olmasaydı emniyet kuvvetlerimiz, güneydoğuda terör örgütlerine karşı canhıraş bir mücadele verirken, her gün bir kaç şehid toprağa düşerken, her gün çocuklar yetim, gencecik kadınlara dul, ana-babalar evlâtsız kalırken onlar kalkıp devletin doğu ve güneydoğuda bütün halklara karşı katliam yaptığı gibi insaf dışı iddialarla vatandaşın huzuruna çıkma yüzsüzlüğünü gösteremezlerdi. İddiaya bakınız! Bütün halklara karşı katliam!.. Devlet, durup dururken vatandaşlarını öldürmekteymiş. Bu tezgâhla güya dünyayı kandıracaklar. Halbuki ecdat, böylelerine "sen herkesi kör, âlemi sersem mi sanırsın!" derdi.
Devlete katil diyor, fakat terör örgütü için tek kelime etmiyorlar.
Düşündürücü olan sadece bu densizlik değil. Ondan daha vahimi var. Daha vahimi ne olabilir ki! Daha vahimi, bu sözde aydınların, bu müstemleke hayranlarının nasıl bu hallere düştükleridir.