Sovyetler Birliği, dağıldıktan
sonra peyki devletlerin çoğunda başta kalan kişiler zaten Sovyet
yetiştirmesi insanlardı.
150 yıldır Çarlık ve SSCB işgali altındaki Kazakistan’da
bağımsızlığa kavuştuktan sonra herkes, vaziyetten uzun müddet
memnun şekilde yaşadı.
Halkın demokrasi talebi yoktu; çünkü
çok partili hayatı, seçimi… bilmiyordu. Vatandaş, hürriyetine,
memleket istiklaline kavuşmuştu. İnsanlar, serbestçe ticaret yapma,
iş yeri kurma, baskı görmeden ibadetini eda etme haklarını elde
etmişti. Komünist rejimden kurtulmuşlardı. Bunlar,
yetiyordu…
Ne var ki bir zaman sonra gözler
açıldı. Memleket gelişiyor, yabancı yatırımlar geliyor, yurda para
akıyor, ciddî mânâda petrol ihracatı oluyor ama vatandaşın
bunlardan bir istifadesi olmuyordu.
Bu paralara ne oluyordu?
Cevabı şuydu:
Kazakistan’a akan bu paralar, off-shore yollarla dönüp-dolaşıp
Başkan ve ailesine geliyordu. Şu gün Kazakistan’dan en yüklü petrol
ithal eden bölge, Bermuda Adalarıdır. Bu küçük ülke, bu kadar
fazla...