Şu niyazlara gündelik hayatta ne kadar çok rastlanır:
-Duanızı beklerim, bize de dua ediniz, duanıza muhtacım, bizi de duadan unutmayın, eşime-çocuklarıma-aileme dua istirham ederim, çocuk imtihana girecek lütfen dua eder misiniz? İyilerin duası hürmetine iyileşecek inşallah…
Bunlar ve benzeri güzel sözler, her gün milyonlarca kere tekrar edilir. Çünkü; dua, sığınmadır, ümiddir, çâresizliği aşma gayretidir, hayata tutunma şeklidir, yüzü, karanlıktan aydınlığa çevirmedir. Dua, her zaman ve hemen her mekânda ve her insan için hatta her canlı için yapılabilir. Duanın kabul olma ihtimalinin yüksek olduğu zaman ve mekânlar da vardır. "Dua, her insan için yapılabilir" derken bir hâtıramızı paylaşabiliriz:
Cemiyetin içindeyiz, her türlü insanla karşılaşıyoruz. Biriyle konuşurken veya ayrılırken "Allah, râzı olsun" dediğimiz olmakta. Bu dua aklımıza takılmıştı. "Acaba, Müslüman olmayan birine de böyle denilebilir miydi?" Cevaba, Hicrî İkinci bin Yılı’nın yenileyicisi; "müceddidi" üstadlar üstadı İmâm-ı Rabbanî Ahmed...