"Sanatçı" diye şöhret olmuş Sezen Aksu, Hazreti Âdem ile zevcesi Havva validemize, şarkısının hem güfte ve hem de icrasında "cahil" diyerek âlenen hakaret etti. Herkes bilir ki Âdem aleyhisselâm, ilk insan ve ilk Resuldür. 6 Ulü’l azm; en yüksek Peygamberin birincisidir.
Bu, değiştirilmesi mümkün olmayan bir hakikattir.
Diğer mutlak hakikate gelince:
Peygamberlere îmân, amentü’nün " …ve rusulühü" cümlesinden olarak îmânın 6 şartından biridir. Bir Resul veya Nebî yâni Peygamberle alay etmek, ona hakaret etmek, sövmek, aşağılamaya tevessül etmeyi, Kur’ân-ı kerîm, Hadîs-i şerîfler ve topyekûn edille-i şer’iyye yâni İslâm Hukuku küfr sayar. "Küfr" söz olarak sarf edilmesi veya icraat olarak yapılması şahsın -var ise- îmândan çıkmasına sebep olan suçtur. Bu suçu işleyen dînî ıstılahla söylemek gerekirse mürted olur. İslâm ceza hukukunda müeyyidesi vardır.
Suçlar şahsîdir. İşleyeni ilzam eder, bağlar. Bu kaide, hemen bütün hukuk sistemlerinde mevcuttur. Ancak işlenmiş böyle bir suça öncesi, sonrası veya icra edilirken söz ve yazı gibi maddeten, mânen destek veren, yardım eden, teşvik eden, üç beş… oy almak için suçu ifade hürriyeti olarak kabul eden, sözlerin çarpıtıldığı yalanını dile getirenler de bu suça dâhil olmuş olur. Böylesi bir suçun fail ve şerikleri, İslâmiyet’le köprüleri atmış olurlar.
Ulu bir Peygamberle onun mümtaz zevcesine -hâşâ- "cahil’ demek, şarkıda onlardan "cahil" diye bahsetmek, bu münasebetsizliği san’at, mevzubahis suçu işleyeni de sanatçı görmek, soylu san’atla, asîl san’atkâra hakarettir. Böylesi iğrenç bir hakaretin sonrasında Allahü teâlâya sövme, devamında da Şanlı Peygamberimizi yerme vardır.