Vekâlet savaşlarıyla; ısmarlama kuvvetlerle belki küçük galibiyetler elde edilebilir. Fakat zafer hele şanlı zaferler kazanılamaz. Şanlı zaferler, para-pul hesabı yapmayan; “vîrân olmayası hânede evlâd-u iyâl var!” demeyen gözü pek, yüreği korku tanımayan Allah erleriyle kazanılır. İtikad sapmasına uğramış Haşdî Şâbîlerle, Hizbullahlarla, Husîlerle yapılacak Siyon mücadelesi bu kadar olur. Üstelik sarih şekilde görünmekte ki bundan böyle adı geçen taşeron güçler de Tahran’a inanmakta zorlanacaklardır. İran’ı çözülme beklediğini söylemek için dâhi olmaya hacet yok. Havaî fişek gibi atılan gece şenliği füzelerle bir dâvâ inşâ edilemez. Bu sözde hesap sormalar, güyâ intikam hamleleri, saldırgan taraf için mazeret ve mukabeleye gerekçe sebebi olduğu için soykırımcı katil Siyonistlerle İsrail destekçisi devletlere yaramaktadır.
İran’ın her şeyden evvel bir nefs muhasebesine ihtiyacı vardır. İsrail, İslâm deryasında nasıl ki suya düşmüş eski-püskü bir postalsa İran da aynı derya üzerine dalgalarla sallanan yıpranmış karpuz kabuğudur. Kur’ân-ı kerîmin mutlak hükümleri, Sevgili Peygamberimizin -aleyhi’s selâm- “birlikte rahmet, ayrılıkta ise azâbı ilâhî vardır”...