“Devletler arasında ebedî dostluk da ebedî düşmanlık olmaz!’’ sözü meşhurdur. Bu sözün en yakın misali, Türkiye-Rusya münasebetleridir. Tarihçiler, Osmanlı Türkiye’siyle Çarlık Rusya’sı arasında asırlar içinde cereyan eden muharebeler toplamının çeyrek asrı bulduğunu yazarlar… Düşmanlıklar iliklere işlemişti. Dostluk için belki de hiç ümit olmamıştı.
Buna rağmen hayal edilemeyen hakikat olabildi.
Şafak, zifiri karanlıktan sonra sökmeye yüz tuttu:
Rusya ile ilk dostluk adımı, 1917 Bolşevik İhtilalinin ardından Ankara-Moskova yakınlaşmasıyla atılmış oldu. 1917-1922 aralığında gelişen iki yeni hareketten birinin Çarlık Rusya’sına, diğerinin Osmanlı İmparatorluğu’na son verip onların yerine ikame olmalarıyla komşuluk münasebetleri aksi yöne dönüyordu. Daha cumhuriyet dönemine geçmeden başlayan bu dostluk, uzun ömürlü olmadı. 1930’lardan itibaren araya mesafeler girdi. 1940’larda Stalin Sovyetleri bizim için tehdit unsuruydu. 1950’lerden itibaren Kore Savaşı ve NATO üyeliğimiz ile düşmanlık dönemi başladı. 1930’larda İngiltere...