3-DİL ŞUURU
Allahü teâlâ, Hucurat suresi 13. âyetinde meâlen "Ey insanlar, şüphe yok ki biz, sizi bir erkek ve bir dişiden yarattık ve birbirinizi tanımanız için sizi milletlere ve kabilelere ayırdık....." buyurmaktadır. Yaratan, dileseydi, bütün insanları tek millet olarak halk edebilir ve onları aynı lisanla konuşturabilirdi. Ama böyle olmadı. İnsan, Allah'ın büyük eseridir. Irk çeşitliliği ve dil çeşitliliği de Allah'ın eseri. Konuşmanın gerçekleştiği ses de Allah'ın eseri.
Irklar ve diller, hâlihazırda yaşayanlardan ibaret değil.
Kaybolup gitmiş nice ırklar ve nice diller var...
Derecesi eşit olmasa da bugün BM'nin tanıdığı 6 dil mevcut. Arapça, Rusça, Çince, İspanyolca, Fransızca, İngilizce. Türkiye, BMGK üyesi olmadığı gibi Türkçe de dil sınıfına dahil değil. Oysa Türkçe, Çince'den sonra Asya kıtasının 2. ve Avrupa'nın 1. en yaygın konuşulan dilidir. Bu neticede Türkiye, Kazakistan, Şarki Türkistan, Özbekistan, Azerbaycan, Cenubî Azerbaycan, Türkmenistan, Kırgızistan, KKTC ve Avrupa'daki Türk nüfusu esas ağırlıktır. Bir bu kadar da otonom olan ve olmayan Türk varlıkları mevcuttur. Kosova ve Karadağ'dan Şarkî Türkistan'a kadar uzayan kuşaktaki Türklerin toplamı 200 milyonu aşkındır. Konuştukları dil, ayrı bir dil değil Türkçenin lehçesidir. Ortak Türkçe bugün Türkçe'nin büyük hedefidir.
Türkçe, 3 lehçeye sahiptir. Çağatay Lehçesi, Azerbaycan Lehçesi, Anadolu Lehçesi. Türkçe'nin tamamının yüzüktaşı İstanbul Türkçesi'dir. "Osmanlıca", imparatorluk Türkçesi'nin adıdır.
Cihan Devleti olmuş bu dil, iki asrı aşkın bir zamandır talihsizlikler yaşamaktadır. Garbi Türkistan, 1990'lara kadar Rusların işgali altında kaldı. Şarkî Türkistan hâlen de Çin'in işgali altında. Buralarda SSCB ve Mao zamanında sistemli bir dinsizleştirme faaliyeti yürütülmüş, Kur'ân-ı kerîm ve Türkçe eserler yasaklanmıştı.