Bu satırları 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı'nda yazıyorum. Bu vesileyle yeniden Cumhuriyetimizin kurucusu Atatürk üzerine ve Kemalizm üzerine düşünüyorum. Aynı zamanda hüzünleniyorum...
***
Ben Atatürkçü bir aileden geliyorum. Sonra lisedeyken -tam 28 Şubat
darbe süreciydi- devletin resmi ideolojisi olan Kemalizm'i
sorgulamaya başladım ve bu yanlış ideolojinin muhalifi oldum. Fakat
doğal olarak bu sistemin ezdiği yurttaşlarımızın hemen hepsinde
olan Atatürk'e yönelik sevgisizlik ve öfke oluşmadı bende...
***
Bir örnek vereyim... Bundan 7-8 sene önce bir sivil girişimin
Kemalizme muhalif bir etkinliğine katılmıştım. O etkinlikte
konuşmalar oluyordu. O konuşmalar arasında da Kemalizmin propaganda
amacıyla ürettiği ama bugün bize geyik gelen şarkılar
çalınıyordu...
***
Bir etkinlikten sonra Mediha Şen Sancakoğlu'nun Aydın Bir Türk
Kadınıyım şarkısı çalındı. Şarkı başlar başlamaz salonda kahkahalar
yükseldi, kahkahaların volümü şarkı sözleri duyuldukça daha da
artıyor, herkes bu kült şarkının sözlerini birbirine tekrar ederek
daha da kopuyordu...
İster yetmiş olsun yaşım/ İlerici ve çağdaşım/ Yoksa haram olur
aşım/ Aydın bir Türk kadınıyım
Mukaddestir mücadelem/ Yurt ağlarken nasıl gülem/ Son bulsun
ıstırap elem/ Aydın bir Türk kadınıyım
Şükür ben de Müslümanım/ Tanrıya tamdır inancım/ Türkiyeme kurban
canım/ Aydın bir Türk kadınıyım
Meşaleyiz sönemeyiz/ Başka rejim denemeyiz/ Hilafete dönemeyiz/
Aydın bir Türk kadınıyım.
***
Fakat tüm salon, koridordaki tüm arkadaşlar kahkaha atarken, ben
bir zerre bile gülemiyordum. Aksine içimi bir hüzün
kaplamıştı...
***
Çünkü en başta annem olmak üzere benim etrafımda hep "Aydın Türk
kadınları" olmuştu. Beni onlar büyütmüştü... Mediha Şen'in bu
şarkıdaki sözleriyle aynı ruh haline sahip kadınlarla doluydu benim
etrafım...
***
Aklıma hep o kadınlar geldi şarkıyı dinlerken, karşımda ise bir
sürü insan kahkaha atıyordu. Hüzünlenmiştim...
***