Kendini feda etme çılgınlığını gösteren insanlar olmayaydı insanlık hâlihazırda durduğu yere gelebilir miydi?
Kurulu düzen, kendine karşı suç işlemeyi önleyecek tedbirler geliştirmek ister. Böylesi ikilem içinde kalan önder veya öncü karakterlerse, kurulu düzeni değiştirme adına suç işlemeye hükümlü bulunur. Suç işlemek neredeyse onların alınyazısıdır...
Önderler, öncüler kural olarak kurulu düzene karşı suç işleyenlerin arasından çıkar... Kurulu düzene karşı onların gözü karalığı olmayaydı, sanırım insanlar değişme olmaksızın sürgit aynı köhne düzenin çarkları arasında öğütülüp durur, un ufak olur giderdi...
Hayır, burada bahsi geçen bireyler, kişisel ihtirasını öne çıkarmış olanlar değil; bilakis kendi kişisel çıkarını ayaklar altına almayı göze alabilenlerdir...
Sıradan insan, kamu yararına suç işlemeyi göze alamaz.
Sıradan insan kendi bireysel hasis çıkarını öne alır. Evladüiyal kaygısı onun icadıdır... “Kör olası evladüiyal olmayaydı” deyişi sıradan insanın tesellisidir...