Sadece Türkiye özelinde değil dünya genelinde de fitne fesat kol geziyor. Kimin kiminle ne türden bir ilişki içinde olduğunu anlamanın imkânı neredeyse ortadan kalkmış gibi...
Klasik diplomasi ilişkisinde herkesin safı belli idi. Şimdi neredeyse saf olgusu ortadan kalkmış...
Uluslararası ilişkilerde belki hiçbir zaman kimse kimseye sonsuzca güven duymamıştır. Herkesin herkese karşı bir rezervi bulunabilir. Ama bu rezerv hiçbir zaman kimseyi sonsuz bir güvensizliğe de sevk etmemiştir.
ABD olsun AB ülkeleri olsun bir uçtan öbürüne savrulup duruyor. İslam korkusu adını verdikleri, fakat temelde kendi icatları olan meçhul bir gücü karşılarına alarak reel Müslümanlara saldırılar düzenlenebiliyor. Kendi kurdukları terör örgütleri marifetiyle olmadık zulümler işleniyor. Bunları da Müslümanların üstüne yıkmakta beis görülmüyor: ve en küçük vicdan acısı, sızısı duymadan...
Olayın Türkiye özeline olan yansıması da ayrı bir facia...
Türkiye Tanzimat’tan bu yana kalkınma alanında ne zaman bir take off noktasına gelse bir hükümet darbesi ile önü kesilmiştir.