Başımıza gelenler gayet olağanmış gibi, bu olağanüstü hal nerden çıktı, değil mi?
Batı da zaten böyle düşünüyor.
- Türkiye’dir bu, olur böyle şeyler.
Sicilimiz ortada. 27 Mayıs, 12 Mart, 12 Eylül, 28 Şubat, 27 Nisan... Daha ne olsun.
***
Bu yüzden, darbe teşebbüsüne hiç şaşırmadı Batı.
Gelip geçmiş olsun deme gereğini duymadı.
Herbiri göstermelik ve baştan savma birer mesajla yetindi.
O da “tiyatro bittikten sonra.”
***
Batı’nın şaşırdığı, darbe teşebbüsü değil, sonucudur.
- Yani, halkın direnişi.
- Darbecilerin akıbeti.
O kadar üzüldüler ki, Batı’yı neredeyse biz teselli edecektik.
Malum, onlar darbeye darbe demezler... Galiba da o akşam darbeye yeltenenleri kahraman, direnenleri ise asi ve isyankâr addettiler. Ne komik adamlar...
***
En güzelini Amerika yaptı.
İşi sağlama aldı.
15 Temmuz’un kırkı dolsun diye bekledi. ABD Dış İşleri Bakanı, 24 Ağustos’ta geliyor... Tam kırkıncı gün. E ancak...
İkinci dalga, üçüncü dalga...
Belli ki birşeyler bekledi.