Her devletten gelen taziye mesajı kabulümüz müdür? İçlerinde geri
çevireceğimiz hiç yok mudur?
Madem bu kadar diplomatik nezaket sahibiyiz, öyleyse oraya buraya niye höt zöt ediyoruz?
Sesimizi kısıp oturalım.
***
Türk milletinin sergilediği şu milli duruş karşısında, terör örgütleri bile herhalde şaşırmıştır. 15 Temmuz’la birlikte yükselen ortak ruh, Edirne’den Kars’a kadar uzanıyor.
Batı Kulübü, hayretler içerisinde bizi seyrediyor. Yine suçüstü yakalandıkları için, taziye mesajları bile ürkek ve utangaçtır.
İşte tam bu noktada, birkaç tanesine haddini bildirmek lazım. PKK’nın ismini zikredemeyen, teröre terör diyemeyen, Beşiktaş’taki bombalı saldırıyı -sanki- doğalgaz patlaması gibi alıp kuru bir “geçmiş olsun”la yetinen devletlere, iade edelim mesajlarını.
Ne biçim bir taziye bu?
***
Dönelim içeriye.
Biliyor musunuz?
Teröre bakış’la muhalif duruş arasındaki ince zar, galiba fark edilemiyor ki “oh olsun” diyemese bile içinden bunu geçirenler var. Memnuniyetleri, gözlerinden okunuyor.
Ama bunlar her zaman var.
Hain falan değiller.
Hain ruhlu insanlar.
Allah ıslah etsin.
Etsin de, varlıklarını eksik etmesin. Çünkü onlar bölmeye
çalıştıkça, millet bütünleşiyor.
Not: