Eskidi o kelimeler.
-Alçak, ahlaksız, şerefsiz... vs.
Bunlar demode oldu.
Hiçbir etkisi de kalmadı.
“Cancağazım.”
Şimdi küfür etmek lazım.
Ana avrat dümdüz gideceksin... ki kültürlü biri olduğun
anlaşılsın.
***
İsmet Paşalar, Demireller, Ecevitler, Özallar yaşasaydı, bugünkü
siyaset lügatına şaşar kalırlardı.
İsmet Paşa’nın en ağır lafı:
-Hadi canım sen de.
Demirel’in en ağır lafı:
- Hükümetin başı.
Mesut Yılmaz, Çiller’den bahsederken birkaç kere “o kadın”
demişti... Daha ötesi yok... Çiller de Yılmaz’a bir kerecik “siyasi
dolandırıcı” demişti galiba... Hepsi o kadardı.
Cavit Çağlar bir “yavşak” lafı için tazminat olarak paraları
bayılmıştı.
***
Şimdi ise değişim var.
Modernleştik.
Yakında yedi kat sülale’ye küfürler duyacağız.
9 sütun manşet:
-Ulan pezevenk.
Ne var bunda?
İltifat sayılır.
Kelime dağarcığınız ne kadar zenginse, o kadar yükselirsiniz. Aday
adaylarını bundan sonra mahallenin en küfürbazlarından
seçeceğiz.