Terör, savaştan beter.
Savaşta bari düşmanını bilirsin. Üniformasını, bayrağını, uçağını, gemisini tanırsın.
Terör öyle mi?
-Kimin ne olduğu belli değil.
Sana gülümseyerek yaklaşıyor ve işini kalleşçe bitiriyor.
***
Son örnek Sultanahmet.
DAEŞ, DEAŞ, DAİŞ, IŞİD...
Adı her ne ise...
Neyi bombalamıştır?
Tarih, Anıt, Müze, Türkiye, Osmanlı, Avrupa, Medeniyet, Beşeriyet.
Ve daha bir sürü şey.
Irk, Dil, Din, Mezhep, Türk, Kürt, Alman.
Hiç farketmiyor.
Hepsini birden bombalıyor.
Daha da acısı...
Bundan son derece memnuniyet duyanlar var.
***
Zaten televizyona çıkınca, suratlarından okunuyor.
Lafa da hep şöyle girmezler mi:
-Öhö öhü... Sözlerime başlarken, önce bu saldırıyı kınıyorum.
Yok yahu.
Kına yakıyor olmayasın.
Ayol müjde.
-PKK da senin gibi pek memnun DAEŞ’ten...
Malum: Düşmanının düşmanı onun dostudur. Gizli ortak bunlar.
Zaten çoktandır birbirlerine bulaşmıyorlar.
***