Bugüne kadar, bu ülkede, yerli ve milli olmanın pek kıymeti
bilinmedi. Uluslararası bağlantıların, uzaktan kumanda aletlerin,
kimi ülkelerin parlatmaları olursa, size farklı bakan topluluklar
olur.
Bizim adam, bizim çocuk… Bizim mahallenin delikanlısı… Şu bizim
sokaktaki adam değil mi? Bizim köylü yahu... O bizim… Diye devam
eden sıradanlaşmalar, önemsizleştirmeler, kendimize dönüşü
zorlaştırmıştır.
Fiyakalı adamlar, yandan çarklılar, bu topraklara yabancı olanlar…
Yabancıların Türkiye’deki temsilcileri gibi hareket edenler, hep
öne çıkmış, Anadolu’nun has çocukları kenara itilmiştir.
Bu anlamda iki kişiden bahsedebiliriz… Rahmetli Erbakan hocam… Ve
şehit Muhsin YAZICIOĞLU…
Millet, bu iki liderin de kıymetini pek bilemedi. Zira bu iki
liderin de, arkaları, önleri… Sağları solları açık ve berraktı…
Kirlilik gezinmiyordu adım attıkları alanda.
Kimseye dayanmamışlardı. Kimseden icazet almamışlardı. Güçlü
ülkelerde ittifak kurmamışlardı.