“Koca Şehrin Ağabeyi/ Selami Vardar”(*) adlı kitapta Firuz Kanatlı’nın içtenliğin doruklarını yansıtan anılarının başlığı: “Dostum Selami Ağabey.”
Firuz Kanatlı ile Selami Vardar’ın arasında iktidar ve güç kaynaklarından beslenmeyen, insan-odaklı gerçek dostluğu bildiğimden, “dostluk” üzerinde düşündüm; düşündüklerimi de manzum anlatımla sizlerle paylaşmak istedim:
Dost dost demek ile dostluk olmuyor
Dostluklar ardında “söz eri” ister
Dostluk küpü boş sözlerle dolmuyor
Kalıcı dostluklar “özveri” ister
Ortak düşünceyse dostluk pınarı
İnsana hizmetse dostluk şiarı
Birlikten oluşur dostluk mimarı
Dostluğu yaşatmak “göz nuru” ister
Beslerse dostluğu ortak sevdalar
Sevdalar yaratır büyük insanlar
Olumlu işlerde “dostun kanı” var
Dostluğu anlatmak “dil teri” ister
Rüştü dost an da “dilin terlesin”
Dostluk ateşleri sönmesin yansın
Üretken dostluklar sonsuza varsın
Dostluklar vefayı “dipdiri” ister