Önceki yazımızda, Helsinki zirvesinde Türkiye'ye verilen "adaylık" statüsünü, 10 Aralık 1999'da akşam vakti saat 16.00'da Bakanlar Kurulu'nda gerçekleşen görüşmeyi anlatmıştık. Alelacele ve ilk defa mutadın dışında toplanıyorduk ve gündemi bilmiyorduk. Üstelik, sonradan öğrendik ki, Zirve kararının tam metni dağıtılmadı. Dışişleri bürokratlarının karşı çıkması üzerine imdada, "Bizi rahatlattı" denilen AB Dönem Başkanı Lipponen'in mektubu yetiştirilmişti. Bakanlar mektubu görmedi. AB'yi bağlamayacağı belli olan mektupta, meselenin esası sadece buymuş gibi, "Kıbrıs'ın müzakerelerde şart olmayacağı"nın taahhüt edildiği sözle duyuruldu. Benim, "Adaylık statüsünü görüşelim. Ama Kıbrıs, Ege ve yeni azınlık yaratma hesaplarının burada ne işi var? Yunanistan AB'ye üye olurken Kıbrıs ve Ege meselelerini hallet denildi mi ki? " sorum cevapsız kaldı. "Bu üç sorunun Zirve metninden çıkarılmasını isteyelim, aksi halde zor durumda kalacağı" şeklindeki teklifim kabul görmedi. Bunun üzerine "Bu şartımızı yazılı olarak Brüksel'e bildirelim" önerim de reddedildi.
Sonuçta anladım ki, Bakanlar kurulu bir formaliteyi ikmal etmek üzere toplanmıştı. "Yüz yılın projesi" adı verilen AB yolculuğumuzun hikayesinden bir kesit böyleydi.
Adaylığımızın PKK ile ilgisi
1998'de başlayan İlerleme Raporlarının tamamında PKK terör örgütü yer almış ve AB, Sevr'deki gibi ırk ve dil azınlığı siyasetini sürdürmüştür. AB ülkeleri kanun kaçağı PKK'lıların barınma ve eylem merkezi olmuştur. 2000 KOB'da ve 2001 İlerleme Raporunda yerel dillerde eğitim, TV yayını ve her türlü hakların verilmesi istendi.
İlginç bir mektup
Helsinki Zirvesi'nden önce Kuzey Irak'tan AB'ye bir mektup geldi. Kürdistan Demokrat Partisi Parti Meclisi imzalı bu mektupta Partimiz, özellikle Türkiye ile ilgili olarak, AB devletlerinin dikkatini Kürt sorununa çekmelerini ve bu konuda Türkiye'den bağlayıcı taahhütler almasını talep etmiştir, deniliyor. (04. 12. 1999) Bunun yanında PKK'nın da Helsinki Zirvesi öncesinde Türkiye'nin adaylığı için çalıştığını hatırlatmak isteriz. AB, KDP ve PKK'nın ortak bir noktada buluştuğu görülüyor