İnsanlık iki dünya savaşı gördü. Milyonlarca insan hayatına mal olan, şehirleri, medeniyetleri yok eden, açlığın ve sefaletin her çeşidini yaşatan eşi görülmemiş bir facia. Bu faciadan ders alan insanlık; güvenlik, istikrar ve barış içinde yaşanabilir bir dünya için çalıştı. Sonunda yeni bir dünya sisteminin kurallarını koyan ve denetleyen birçok teşkilat ve yüzlerce sözleşme ortaya çıktı. En kapsamlı ve etkili olanlarının başında, adından da anlaşılacağı gibi millet esasına dayalı bir dünya sistemi için kurulan Birleşmiş Milletler (BM-1945), NATO (1949), Avrupa Konseyi (AK-1949) Avrupa Birliği (AB-1951) Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (AİHS-1950), Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM-1959), Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Konferansı (AGİT-1975) sayılabilir. Türkiye, bu teşkilatların tamamına üyedir. Belli konuları düzenleyen yüzlerce sözleşmenin ise sembolik sayıda olanı (Bölgesel veya Azınlık Dilleri Avrupa Şartı, BM Deniz Hukuku Sözleşmesi gibi. Bu sözleşmeleri AB üyesi bazı ülkelerde imzalamamıştır.) hariç tamamını da imzalamıştır. Devletler istedikleri sözleşmeyi imzalamakta ve imzaladıkları sözleşmelere istedikleri şerhi (itirazı) koymakta serbesttirler