Malum, ülkemizin en temel sorunu işsizlik ve yoksulluk. Onbeş ile atmışbeş yaş arası yaklaşık 29 milyon çalışanımızın yanı sıra 3,5 milyon civarında işsizimiz var. 7103 sayılı Torba Yasanın Resmi Gazetede yayımlanması ile bir dizi istihdam teşviki içeren kanun, çalışma hayatını desteklemek amacıyla yürürlüğe girdi. Bu kanunun amacı Ülkemizin 2018 milli istihdam hedefi olan 3 milyon yeni istihdamı olanaklı kılmak. İşsizlik kişisel ve toplumsal olarak saygınlık kaybına yol açan bir beladır. Çünkü üretmek insana hem kişisel olarak bir özgüven ve statü kazandırdığı gibi toplum nezdinde de bir saygınlık sebebidir. İşsiz insan umutsuzluk, bezginlik, gelecek endişesi gibi psikolojik kaygılara duçar olarak yıkıcı baskılara maruz kalır. Toplumsal olarak da dışlanma, vasıflarını giderek kaybetme, sosyal ilişkilerin zayıflayarak kopma noktasına gelmesi, aile yaşamının çözülmesi, toplumsal değerlerin gerilemesi şeklinde tezahürleri ortaya çıkar. Şunu unutmamak gerekir ki işsizliğin topluma kestiği fatura bireye kestiği faturanın birkaç mislidir. Suç işleme oranlarındaki artış, milli değerlerin çözülmesi, birlik ve beraberliğin zayıflaması, korku ve nefret sefaletten önce arz-ı endam eder. Toplum düzenini ve istikrarını tehdit eden işsizliğin Türkiye’de birkaç temel sebebi var. Ülkemizin kronik sorunu olarak yıllardır devam eden işsizlik, öncelikle “şehirleşmenin hızlı olması” olgusunun yarattığı bir sorun olarak karşımıza çıkıyor. Geçmişte, 70/30 olan kır/kent oranı önce tersine dönerek 30/70 olmuş, ardından bu oran bugün neredeyse 20/80 düzeyindedir. Geleneksel toplum yapısındaki bu dönüşüm tarım alanında istihdam edilen iş gücünü bir anda şehirli işsiz konumuna sokmuştur. Kırsal bölgelerdeki yüksek nüfus artış hızı şehirlere göç edildiğinde en azından ilk kuşaklarda aynen devam ettiğinden şehrin iş imkânları artan nüfusun talebini karşılayamamıştır. Yine şehre göçün neden olduğu bir başka olgu da vasıfsız emeğin giderek artışıdır. Eğitim sisteminde gerekli uyarlamaların...