Bazen mevkimakam, bazen para-pul, bazen de kaba kuvvetten kaynaklanan güç çoğu insanı zehirler.
Lakin asıl tehlike, "güç sahiplerinin" zehirlenmesinden ziyade güce maruz kalanların laçkalaşma ihtimalidir.
Neden mi?
Her şeyden evvel güç sahipleri sınırlıdır. Ayrıca güce maruz kalanların laçkalaşması, güç sahiplerini daha da azdırır.
Unutmayalım, insanın kalitesi güçle kurduğu ilişkiden belli olur.
Bundan sebep "eleştirel mesafenin" hayati önemi haiz olduğunu her fırsatta dile getirmeye çalıştım.
Zira, insanoğlu bir kez laçkalaşmaya görsün bir daha iflah olmaz.
Kabul etmek gerekir ki güçle kurduğu ilişki her "iktidarı" az veya çok yıpratır. (AK Parti'nin en büyük şansı, hiçbir makamın iğvasına aldanmayacak kadar dirayetli bir liderinin olmasıdır.)
Gelgelelim...
Uzun yıllar iktidarda kalmanın sonucunda yıpranmak anlaşılır bir şeydir. Türkiye'de muhalefet durduğu yerde yıpranıyor, onu ne yapacağız!..
Yıpranmaktan da öte, kirleniyor. Sadece partileri veya particilikleriyle değil, medyasıyla da!
Kılıçdaroğlu, "Ben kimin nereden, ne kadar maaş aldığını iyi biliyorum..." deyince bir kısım muhalif gazeteci adeta panik...