Işıklar içinde yatası Ecevit, miting
meydanlarında hançeresini yırtarcasına söz veriyor, yurdum insanı
da umut doluyordu. Şehrin duvarlarını "Umudumuz
Ecevit" yazıları süslüyor,
"Halkçı Ecevit" sloganları her
yerde yükseliyordu. Köylüsü kentlisi, dindarı seküleri herkes ona
inanmıştı.
O kadar ki, ömrü Menderes'e ağlamakla geçen,
CHP'yi "dinsiz" belleyen, üç ayları sektirmeden
tutan ve abdestsiz yere basmayan merhume Selvinaz
Hanım teyzenin bile gönlünü kazanmıştı. CHP Genel
Başkanı Ecevit (nam-ı diğer,
Karaoğlan) gerçekten de müthiş bir atmosfer
oluşturmuştu.
12 Eylül öncesiydi, henüz ilk mektep talebesiydim.
Nasıl heyecanlanmıştım anlatamam!.. Memurdu babam, ay sonunu zor
getiriyorduk. Hiç değilse şu bitmez tükenmez ev kirasından
kurtulacaktık. Çünkü abilerimiz, "Ecevit'in iktidarında herkesin
oturduğu ev kendisinin olacak" diyorlardı.
Ecevit geldi. Çok geçmeden kendimizi tüp gaz ve yağ...