Geçen ay (8 Ekim 2024'te) gayrimüslim bir liderin konuşmasına muttali olunca "Allah razı olsun" ifadesi dudaklarımdan döküldü. Sizin anlayacağınız, gayriihtiyari de olsa, Müslüman olmayan bir lidere "dua" etmiş oldum. Hayır, farkına varınca tövbe etmedim. Zira, "Teşekkür etmek manasında 'Allah razı olsun' demiştim, neden tövbe edeyim!.." yollu tevil ettim. Lakin, mutmain de olmadım. "Tevil marifetiyle kendimi mi kandırıyorum?" diye kendimi yedim bitirdim, inanın bana.
Evvelsi gün bizim Selahattin H. Kayar'a mevzuyu açtım. Hiç düşünmeden "Çok seviyorsun ya onu" dedi, "muhakkak zulasında ilgili bir hadis vardır, ona sor..." Lan? Benim aklıma neden gelmedi? "Zulada hadis" lakırdısını münasebetsiz bulsam da önerisini beğendim. Çünkü "çok seviyorsun" dediği, Cübbeli Ahmet Efendi'ydi.
Meseleyi baştan anlatayım. "Gayrimüslim lider dediğim" Venezuela Devlet Başkanı Maduro'ydu. "Allah razı olsun" dememin nedeni de Filistin'in özgürleşmesi gerektiğini, Filistin halklarıyla dayanışma içinde olduklarını, soykırımcı İsrail'in bir yılı aşkın süre Gazze'de katliam...