Allah'ın Resulü çok büyük iştiyak/ arzuyla ahir zamanda yaşayan "kardeşlerini" görmeyi istediğini ifade buyurduklarında, arkadaşları (ashabı) sorar:
"Ey Allah'ın Resulü, biz senin kardeşlerin değil miyiz?.."
Sevgili Peygamberimiz, "Sizler benim ashabımsınız (arkadaşlarımsınız)" buyururlar, "Benim kardeşlerim, beni görmedikleri hâlde bana inananlardır..."
Ramûzu'l-Ehadis'de geçen bu hadiseye ilk gençlik yıllarımda muttali olduğumda kafamın içinde bir yığın sorunun cirit attığını dün gibi hatırlıyorum:
Her şeyden evvel, "kardeşim" ifadesi "arkadaşım" ifadesinden daha güçlü değil miydi?
Sahabenin, sahabe olmayan Müslümanlara manevi...