Cumhuriyet gazetesinden bir zat-ı muhterem, Leyla Zana hakkında “yakışıksız” ifadeler kullanan bir yazarın üzerinden adeta, “zihinsel soykırım” gerçekleştirmiş.
Oysa bilebildiğim kadarıyla aklı başında, efendi bir insan evladıydı.
Nerde, hangi ara gözünü bu kadar kin bürüdü, muvazeneyi nasıl bu kadar dağıttı, anlamadım gitti.
Gerçi sürekli takip ettiğim biri de değil, ayda yılda bir rastlarsam, şöyle bir göz gezdiririm yazılarına, o kadar.
Bu sefer, ne yalan söyleyeyim, göz gezdirdiğime de pişman oldum; keşke hiç dönüp bakmasaydım.
Tamam, Leyla Zana hakkında söz konusu ettiği lakırdılar gerçekten de çok kötü, çok fena.
Lakin kendi sözleri bin kat daha fena.
Eleştiriyle uzaktan yakından alakası yok, hakaret ediyor sadece.
Mesela, “tezek” diyor!
Bununla da kalmıyor.
Hakaret ettiği o yazarın ifadelerini topyekûn bir zihniyete hasrediyor!
Bununla da kalmıyor.
Bu zihniyetin iktidarda olduğuna hükmediyor!
Ne kadar toptancı, ne kadar arsız, ne kadar usaresiz ve idraksiz bir hükümdür bu!