Adalet yoksunluğundan daha beter olan adalet ve hakkaniyet
duygusunu kaybetmektir.
Nihayetinde hukuk tastamam uygulandığında adalet yerini bulur,
fakat hakkaniyet duygusu kayboldu
mu bir daha geri gelmez!
Çünkü vicdan zevale uğramadan hakkaniyet duygusu yok olmaz. Zaten
vicdan zevale uğradı mı da geriye bir şey kalmaz.
Hakkaniyet duygusu çokluk "pat" diye yok olmaz, azar azar kaybolur
da ruhunuz duymaz.
Nasıl mı?
Şöyle mesela: Basit veya sıradan gördüğünüz bir hususta sırf
işinize gelmiyor diye yanlış tavır ortaya koyarsanız, "Canım
şuncacık haksızlık yaptıysam bundan ne çıkar, hem o da yanlış
yapmıştı ama!" derseniz veya "Herkesin yaptığını ben yapınca mı
yanlış oluyor?" yollu gerekçelerle "yanlışlarınıza" meşruiyet
arayışına girerseniz, zamanla haksızlığı kendinize hak görmeye
başlarsınız.
Haksızlığı kendinizde hak görünce de neyi
kaybettiğinizin farkında bile
olamazsınız.
Geçen pazar akşamı Adana
Demirspor'un sahadan çekildiği
Galatasaray...
Salih Tuna
Sabah Gazetesi