Giyotine giderken celladına dönüp, "Başımı gövdemden ayırdıktan sonra saçlarımdan tut ve onu şu kalabalığa göster" demişti Danton, "Bu baş buna değer!.."
Descartes böylesi bir vasiyet verecek kadar şanslı değildi.
Gerçi giyotinden değil, zatürreden gitmişti.
Fakat öldükten sonra kafasına gelenler giyotinden daha beterdi.
"Ölmek suretiyle vefat ettiği" İsveç'ten cesedini almak için arkadaşlarının gönderdiği tabut kısa geldiğinden kafasını kesip gövdesini Fransa'ya gönderdiler. (Fransa'nın İsveç büyükelçisi de fırsat bu fırsat diyerek filozofun sağ işaret parmağını kesip hatıra olarak almıştı.) Paris'te büyük bir törenle gövdesi gömüldü. Belirli bir süre sonra da bir kara subayı, kafasını bulunduğu...