Ziya Paşa'nın "Nush ile uslanmayanı etmeli tekdir; tekdir ile uslanmayanın hakkı kötektir" özdeyişi şiddeti nihayetinde bir koşula dayandırır.
Koşul mu?
Nasihat/uyarı ve azarla yola gelmektir. Yoksa dayağı hak ettin demektir.
Gelgelelim, başlığa çektiğimiz "atasözünde" hiçbir koşul yoktur. Ebeveynlere (özellikle de babalara) kızlarına dayak atmaları koşulsuz öğütlenir.
Şudur: Şayet anandan kız olarak doğduysan her halükârda dayağı hak ettin demektir.
Bence de felaket bir zihniyet!..
Yeni yetmeler "Böyle atasözü mü olur?" demesinler. "Kızını dövmeyen dizini döver" adlı bir film bile var, 77 yapımı.
Şu sahne de söz konusu filmin özetidir: Karakolda kızına tokat atan babanın yanına sokulan komiser "Artık çok geç!" der, "Bu tokat daha evvel atılmalıydı." Kahrolan baba kapıya başını yaslayarak, "Haklısınız!.. Kızını dövmeyen dizini dövermiş!" diye hayıflanır.
Dövülmesi önerilen Sevil adındaki kızımızı Müjde Ar, babasını Müşfik Kenter, komiseri de Selim Naşit canlandırır. (Evet, Adile Naşit'in...