Muhalefet eleştirecek, varsa önerilerini dillendirecek; iktidar
da eleştirilerden azami istifade etmeye çalışacak.
Seçmen de sandıkta karnelerini verecek.
Olması gereken "demokratik normal" bu.
Peki böyle mi oluyor?
Nerdeeee!
Empatinin, tahammülün zerresi yok ama kin, nefret, husumet,
düşmanlık gani.
Misal:
Deprem oluyor, henüz vatandaşlarımız enkaz altındayken başlıyor
kapışma. Yangın çıkıyor yine öyle.
Hem de kıyasıya!
Oysa böylesi zamanlarda dayanışma beklenmez mi? En azından her
türlü siyasi çıkar hesaplarının bir kenara bırakılması gerekmez
mi?
Yabancı ülkelerin bile yardım eli uzattığı bir dönemde, iktidara
yumruk atarak muhalefet yaptığını sanmak en hafif deyimle gaflet ve
dalalet değil mi?
İktidar yangını söndürmeye çalışırken muhalefetin
"Allah'ını seven bir kova benzin
döksün" dercesine saldırıya geçmesinin ahlaki bir yanı var
mı?
Yangınları fırsat bilip topyekûn saldırıya geçmek, tüm fay
hatlarına adeta benzin dökmeye kalkışmak, hele hele müstevlilere
sinyal çakmak nedir?
Bu vatan, iktidarıyla muhalefetiyle hepimizin değil...