Geçen gün televizyon kanalları
arasında dolaşırken bir programa denk geldim. “Yuh be,
yazıklar olsun tüü şuna bak!” derken bir baktım, bir saat
boyunca saçma sapan bir şey seyretmişim.
Öfkeden haz almak galiba
yaşadığımız çağın bir hastalığı. Bir yandan sinirleniyor, bir
yandan da garip bir tatmin duygusu yaşıyoruz. Ve işin kötüsü
sonuçlara öfkelenmekten sebeplere kaygılanmayı
unutuyoruz.
Ona kız, buna öfkelen, şunu
protesto et derken günler gelip geçiyor.