Bir şeyler
değişince, “Şu sistemle bir oynayıp durmayın
artık!” diye bağırıyoruz. Bir şeyler değişmeyince de
taslı, hamamlı cümlelerle yine durumu eleştiriyoruz.
Değişim elbette iyidir. Ama
sistemde hiperaktivite sınırlarını zorlayan bir hareketlilik varsa,
faydadan çok zarar getirir. Çünkü pedagoji bilimi teknolojiyle aynı
hızda koşamaz. Daha ağırbaşlı ve temkinli olmak
zorundadır.
İstikrar da iyidir. Ama yanlış
kararda ısrar etmek istikrar değildir. Öyleyse değişim de istikrar
da ancak doğru kararlar alınırsa bir anlam
kazanabilir.
Bu arada eğitim sistemiyle
ilgili yorum yapan kişinin de olaya biraz vâkıf olması
gerekir.