Galatasaray’ın dokuz maç sonra deplasmanda Hatayspor’u yeneceğini düşünüyordum... Fatih Terim gidip, yeni hoca Torrent geldiği için değil… Galatasaray’ın futboluna güvendiğim için hiç değil...Hatay’ın büyük düşüş içinde olması, geri dörtlüsü ve savunma anlayışının kırılganlığı, son dört yenilgisinden birinde 4, diğerlerinde 3’er gol yiyip kaybetmesini, Galatasaray adına avantaj görüyordum, yanılmışım...Aslında “macera filmi” tadında bir maç izledik... Hatay kaçırdı, Galatasaray kaçırdı... Hatayspor daha fazla kaçırdı, daha fazla attı ve maçı haklı olarak kazandı...Şunu söylemeliyiz; Galatasaray bu sezon hiçbir maçta rakibe bu kadar pozisyon vermedi... Hiçbir maçta, özellikle deplasman maçında bu kadar pozisyona giremedi... Kafama takılanları sıralayayım...- Van Aanholt ilk golde asist yapmasına rağmen, mağlubiyetin başrol oyuncusuydu... Göstere göstere, yavaş vurarak, kalecinin müdahale alanına göndererek, penaltıyı resmen kaçırdı... Atsa belki de oyun ve sonuç kopacaktı...- Hatayspor maden bulmuş gibi her hücumunu Van Aanholt kanadından geliştirdi... İkinci gol, hele Lobjanidze’nin takımı adına attığı üçüncü gol... Galatasaray’ın sol savunması, bu iki golde ve her Hatay atağında...