Gültekin Avcı, 16 yıl Cumhuriyet Savcılığı yaptı. Daha sonra tele- vizyon programlarına, yazarlığa yöneldi. Güneydoğu’da görev yaptığı dönemde cezaevinde terör suçlularının kaldığı odalarda sabahlara kadar teröristlerle konuşuyor, tartışıyordu. Yazarlık döneminde de özellikle Güneydoğu’daki gelişmeleri yazmadan önce mutlaka o yöredeki emniyet mensuplarıyla konuşuyor, bölücü örgütün, ileriye dönük faaliyetleriyle ilgili de bilgi sahibi oluyordu.
Gültekin Avcı, televizyon programlarında ve gazetedeki yazılarında Güneydoğu’da yaşanabileceklere dikkat çekiyordu. Bölücü örgütün il ve ilçelerde mühimmat, silah yığınağı yaptığını belirtiyor, örgütün “çözüm” adı verilen süreci lehine kullandığına da dikkat çekiyordu. Yıllarca Cumhuriyet Savcılığı yaptığı için hukuki yönden bir sorunla karşılaşmamak için de sözcüklerini özenle seçiyordu.
“KONUŞ BAKALIM”
Gültekin Avcı yazdığı 7 köşe yazısından dolayı suçlanıyor. Ayrıca, değişik dönemde yaptığı konuşmalar ve yazılarından dolayı Cumhurbaşkanı başta olmak üzere bazı bakanlar ve üst düzey bürok- ratlar da hakkında şikayette bulunmuş.
Bunlarla ilgili savunmalar yapıyor, tele-konferans yoluyla soruları cevaplandırıyor. Yine katıldığı bir duruşmada hakimin “Konuş bakalım Gültekin” sözlerinden eski bir yargı mensubu olarak o kadar etkilenmiş ki, hakime “Bana bu şekilde hitap edemezsiniz. Ya Gültekin Avcı, ya da Gültekin Bey demeniz gerekir” diye tepki göstermiş.
Bunları öğrenince şaşırıyorsunuz. Şikayetçiler devletin üst düzey yetkilileri olunca, hakimin de yargıladığı kişiye tavrı farklı oluyor demektir. Böyle bir tutumu, söylemi de yargı mensubuyla bir araya getiremiyorsunuz… Avcı’nın bir duruşma sonuna doğru, “Gördüğünüz gibi ortada bir suç yok. Beni serbest bırakmanız gerekir” deyince, “acelen ne, ilerde suçun bulunur” denildiği iddiasını da, Avcı’nın babasından öğrendim. Eğer “muhalif yazar” diye yargılamalar böyle yapılıyorsa Avcı’nın da, diğerlerinin de işi zor.