Şemdinli’de ikamet eden bir arkadaşımı aradım. “Burası aynen
Suriye gibi. Hem Irak, hem İran’a komşu olan ilçemizden
kaçabilenler bu ülkelere gidiyor. Ne kaymakamlık, ne belediye
açılıyor. Her yer kapalı. Sadece Emniyet binası açık, orada da
polisler toplanmış. Gündüz-gece silahlar, bombalar patlıyor.
İlçenin girişindeki bir köy iki gün öncesine kadar tamamen
PKK’lıların elindeydi. Şimdi, devletin kontrolünde. Cep telefonları
bile çarşamba günü öğleden sonra çalışmaya başladı. İnanın
durumumuz Suriyelilerden bile kötü. Ne yapacağımızı bilemez
durumdayız, çok çaresiziz” diyordu.
Şemdinli yıllarca gidip geldiğim bir ilçe… Türkiye’nin ilk basılan
ilçelerinden olduğu gibi Samanlı da ilk basılan karakoldur.
Şehitler verilmiş ama bayrağımızı indirtmemişlerdi. Şemdinli, geçiş
noktası olması nedeniyle dün de, bugün de hep olayların
merkezindedir.