Önce mülakat sırasında Suriyeli küçük kız çocuğuna yöneltilen “En çok neden korkuyorsun” sorusunu duyuyoruz.
Tam yanıtı düşünmeye başladığı sırada birden yakınlara düşen bir
bombanın patlaması duyuluyor. Çocuk oturduğu yerde sarsılıyor. Yüzü
korkuyla kaplanıyor.
Beş-altı saniye süren sessizlikten sonra korku yavaş yavaş yüzünü terk etmeye başlıyor, yerini tebessüme bırakıyor. Suriyeli kız, kendini toparlayıp soğukkanlı bir tavırla yanıtlıyor soruyu: “Bombalardan...”
Ardından, soruyu soran kişiye gülmeye başlıyor.
Düşen bombadan kendisine çocukça bir eğlence mi çıkartıyor? Yoksa içinde bulunduğu durumla baş edebilmek amacıyla mı gülüyor?
Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu’nun (UNICEF) Suriye’de iç savaşın....