Aslında bu konuyu yazmayacaktım. Ancak dünkü Hürriyet Gazetesi’nin manşetini görünce yazmaya karar verdim. “Onları ikna etmeliyiz” başlığı ile verilen habere göre; aşı reddi nedeniyle ölümcül çocuk hastalıkları yaygınlaşınca UNICEF harekete geçmiş. Çocukları aşılatmak için kampanya açılmış. 2017 yılında 1,5 milyon çocuk aşı olmadıkları için hayatlarını kaybetmiş.
Çocuklarına aşı yaptırmayan ebeveynlerin sayısı artıyormuş. 28 Mayıs 2018 tarihli haber sitelerinde yer alan yeni bir araştırma, Amerika’da aşıyı reddetme eğiliminin hızla yayıldığını gösteriyormuş. Yine 15.01. 2019 tarihli haberturk.com sitesindeki haberde ise aşı reddinin 6 yılda 130 kat arttığı vurgulanmış.
En başta kesinlikle aşıya karşı olmadığımı, aksine soranlara aşılanmayı tavsiye ettiğimi belirtmeliyim. Ancak son yıllarda çocuklarını aşılatmayan, aşılara karşı çıkan insanların sayısında artmalar olduğunu medyadan izliyoruz.
Bazı art niyetli yayın organlarının geleneksel kesimleri ve bilhassa dindarları aşı reddi ile suçladıkları dikkatlerden kaçmıyor.
Bakıyorum internette açıktan aşı düşmanlığı yapanlara pek rastlanmıyor. Peki, bu aşı karşıtı düşünceler nereden kaynaklanıyor? İşte elimdeki bir kitap, bu aşı düşmanlığı fikrini açıkça savunuyor ve bu yanlış fikrin kitlelere yayılmasını halen de sağlamakta…