Cumhuriyet Tarihi’nin en acı günleri yaşandı bu aziz topraklarda… Eşi görülmemiş ihanetlerin tarihi yazıldı. Silinmez derin yaralar açıldı yüreklerde. Aynı secdeye baş koyduklarımızın, kardeş, dost bildiklerimizin eşi görülmemiş ihaneti dağladı yüreklerimizi.
Sıcak bir Temmuz günü, tatil rehavetiyle evlerimizde keyifli sohbetlerimizi yaptığımız ılık bir yaz gecesi kurşunlar yağdı serhat şehirlerin caddelerine, sokaklarına, köprülerine, bulvarlarına...
Birden ekranlara düşen tank görüntüleri, kararan ekranlar, çığlık çığlığa koşan insanlar ve mahşeri bir kalabalık kapladı her yeri… Cehennemi sancılarla doldu caddeler, sokaklar…
Hınca hınç dolan salonlar. Sonra masum halkların kurtuluşu için akın akın insan seli halinde yürüdüğümüz caddeler. Yirmili yaşlardayım, Bosna’nın yeşil dağlarına, masalsı güzelliğine yağarken bombalar tankların altına kendini atan Boşnak gençler geliyor aklıma. Biz şimdi kendi askerimizin, Mehmetçiğimizin silahıyla, tankıyla, uçağıyla vurulurken, dehşetengiz bir savaşın ortasında bulduk kendimizi. Namlular kendi insanına çevrilir mi? Vatan için savaşan, Peygamber ocağı böylesine kirletilir mi ihanet tohumlarıyla… Tanklar yürür mü kendi milletine, kendi insanına?
Yirmibirinci yüzyılın ilk demlerinde bunu da gördük ya. Kahreden kahpeleri, ihanet şebekelerini ve vatan evlatlarını nasıl kandırdıklarını, oyunlarına alet ettiklerini de gördük ya. Sağımızdan ve solumuzdan, Doğudan ve Batıdan kuşatıldığımız günlerdeyiz. Amerika gibi dünyayı kana bulayan bir ülkede yıllardır konaklayıp, ininden cemaatini yöneten çok akıllı şizofren bir beyne sahip çağın en büyük hainlerinden bir hainle karşı karşıyayız. Yazılacak o kadar çok şey var ki. Yapılan bir darbe girişimi değildir aslında. Bir katliamdır, kendi insanına yapılabilecek en ağır saldırıdır. Kardeşi kardeşe düşürmektir. O nedenle her alanda yazılar incelemeler çıkacaktır bu olaylardan sonra.
Eşi görülmemiş ihanetlerin tarihi yazıldı