Suriye’den çekilme kararı, ABD’nin Suriye’deki yenilgisinin kendi ağzından bütün dünyaya ilanıdır. Amerika, Suriye’nin kuzeyinde oluşturmayı hedeflediği sözde “Kürt Koridoru” planını terketmiştir. PKK ve PYD, Amerika’ya çekilme kararından vazgeçmesi için yalvarmaktadır. Suriye’yi ve Yemen’i kana bulamış olan ABD’ye, “Rojava’nın yeni bir Yemen olmasına izin vermemesi” için yakarılmaktadır. ABD’nin kararı, İsrail’de “Trump’ın kendilerini Suriye ve Hizbullah’a silah taşıyan Rus askeri kamyonunun altına attığı” biçiminde yorumlara yol açmaktadır.
Turnusol kâğıdı
Dönüm noktası oluşturan kararlar, kararın içerdiği edimden çok tetikledikleri süreçler nedeniyle önem taşır. Trump’ın ilan ettiği kararla, bölgemizdeki ülkelerin toprak bütünlüğünü tehdit eden her türlü bölücü terörün kökünün kazınmasının önü açılmış, ABD’nin bölgedeki varlığını ve etkisini kendine temel alan siyasetler çıkmaza girmiştir. Karara verilen tepkiler, bu açıdan bir “turnusol kâğıdı” niteliğini taşımaktadır.
Karardan “rahatsızlık” duyanlar, kararın güçler dengesinde yol açacağı değişimi kaygıyla karşılayanlardır. Tepkileri, bu değişimi mümkün olduğu kadar yavaşlatma amacını taşımaktadır. Bugün Türkiye ve Suriye, hem dağılma ve çözülme sürecine girmiş olan PKK-PYD terörüne, hem de IŞİD terörünün kalıntılarına en az zararla kalıcı bir son verme olanağına kavuşmuşken, “diplomasi ve görüşme” yolunu önermek, teröre yeni bir şemsiye sağlama çabasından başka bir anlam ifade etmemektedir.
Önemsizleştirerek etkisizleştirmeye çalışma
Trump’ın kararını “önemsizleştirme” girişimleri, bu çabaya eşlik etmektedir. Amerika içinden bu karara karşı yükselen muhalefet, kararın “etkisizliğinin” bir göstergesi olarak ileri sürülmektedir. Oysa ABD egemen çevreleri içinde her geçen gün derinleşmekte olan parçalanma ve bölünmenin kaynağında, Amerika’nın gerileyişini frenleme konusundaki çaresizlik yatmaktadır. Bu açıdan arayış çok, ama buluş azdır. Trump’ın “buluş”u, “dünya jandarmalığında diretmenin Amerika açısından artık getirisine değmeyen bir yük haline gelmiş olduğu” yönündedir. Bu yaklaşımın ABD’nin resmi bir kararına dönüşerek Amerika içindeki bölünmeyi keskinleştirmesi, kararın önemini azaltan değil, tam tersine bir dönüm noktası olma niteliğini pekiştiren bir etkendir.