Gazze’deki insanlık dramı ile meşgul olurken kendi dertlerimizi de unutmamamız; gelecek nesillerimizi ilgilendiren adımlar atılırken işi aceleye getirmemek ve dikkatli olmak gerekiyor. Zaten kayıp bir nesil yetiştirdik, bunlara yenilerini eklemeyelim.
Daha önce yazdığım gibi 99 yılını eğitimde milat sayabiliriz. 8
yıllık zorunlu eğitim ile o güne kadar iyi kötü idare eden 5+3+3
sistemini ideolojik kaygılarla mahvettik. İmam Hatip düşmanlığı ile
yılların tecrübelerinin bir kısmı bir çırpıda çöpe atılırken
maalesef 4+4+4’le de yine diğer bir kısmı çöpe atıldı.
Bir zamanlar Fen Liseleri ve Anadolu Liselerine bugünkü tabirle
nitelikli okullara öğrenci alımları 5. Sınıf sonunda yapılır ve bu
okulların orta kısımları olurdu. Bu okulların sınavına girmek bile
kolay değildi. Belli başlı derslerden yüksek bir ortalama
tutturmanız gerekiyordu aksi halde sınava dahi giremiyordunuz.
Meslek liselerinde de pek çok bölüme sınavla öğrenci alınırdı.
İmam Hatip düşmanlığı meslek liselerini öldürdü ve bunca yıllık çabaya rağmen hala meslek liselerinin imajı düzeltilebilmiş değil.
Okulun hayatımızdaki yerinin de bu arada değiştiğini gördük. Artık okul bir sınıf atlama aracı...