Türkiye gerçekten sıra dışı bir ülke ama bunu iyi anlamda söylemiyorum. Sağcı solcu fark etmeksizin kendi doğrularımıza hapsolmuş ve dünyayı anlamaktan uzağız. Hele bazılarımız var ki soğuk savaş dönemi antikalarına benziyor. O yüzden ülkemizde fikirlerin tartışması yerine sürekli münakaşa, kavga, hep ben bilirimcilik var.
Eğitimle ilgili bunca yıldır yazıp çiziyorum ve geçen hafta Birgün gazetesinde okuduğum bir haber bana “bu kadar da olmaz artık” dedirtti. Gazetenin ve görüşü alınan eğitimcimizin dünya görüşü çerçevesinde haberi veriş şekilleri aslında beni çok da şaşırtmadı…
Emekten, eşitlikten, adaletten bahseden insanların eğitim söz konusu olduğunda fırsat eşitliği fikrini inanılmaz derecede temelsiz bir şekilde abartarak kullanmaları insanı gerçekten dumura uğratıyor. Aynı şey üniversitelerin anlı şanlı eğitim hocalarında da var. Bunlara göre sanırsınız çocukların hemen hemen hepsi birer Einstein, Edison, Sancar, İbni Sina ama kör olasıca öğretmenler ve eğitim sistemi bunları yok ediyor. Doğrudur yok edilen birçok değer vardır ama herhangi bir sistemin zaten %100 başarılı olma gibi bir ihtimali de yoktur. O çok beğenilen Finlandiya’da bile mutlaka...