İnsan bazen geçmişi bir kenarda bırakmalı, bırakabilmeli ki yaralarını sağaltabilsin. Sürekli dünde yaşamak geçmişin olumlu-olumsuz yönleri ile zihnimizi sürekli zehirlemesine izin vermek demektir. Dünde olan kısmen dünde kalmalıdır ki yarınımızı inşa edebilelim. Ülkemizin ve toplumumuzun pek çok sorunu var ve bunlar da dünden bugüne uzanıyor. Bu sebeple günah yarıştırmaya kalkmak barışa ve uyuma değil çoğu kez düşmanlıkların katlanarak artmasına sebep oluyor. Bazı yaralar istesek de unutulmayacak ama en azından bu yaraların bizi ne denli sarstığının farkında olmalıyız ki, yaralarımızın kabuk bağlamasına müsaade edip geleceğimizi birlikte inşa edebilelim. Bu durum kayıplarımıza sırtımızı dönmek anlamına gelmiyor tam tersi yeni kayıplarımızın olmaması için çabalamak ve neler yapabilirizi düşünmek gerekli. Türkler, Kürtler, Ermeniler, Rumlar, Sünniler, Aleviler, Hristiyanlar, Sağcılar, solcular vs. vs. hepsinin kendi tarihleri ve acıları var.