Türkiye siyaseti 2002’den sonra belki de ilk kez bu denli yeni gelişmelere açık bir hal aldı. Yıllardır süren alternatifsizlik hissi yerini kocaman bir “Acaba?”ya bırakmış durumda. Her kesimdeki “Daha iyisi mi var?’cıları bir kenara bırakırsak Türkiye siyasetine yön veren akışkan kitle arayış içinde ve oldukça rahatsız. Bu rahatsızlığın sebebi ülkenin dağ gibi büyüyen sorunlarına karşı yeterli refleksin gösterilemiyor olması. Türkiye’nin geleceği ve sorunları hakkında farklı ve cesur çıkışlar yapabilecek bir söylem bekleniyor. Uzun yıllardır iktidarın sahibi olan Ak Parti büyük bir yorgunluk içinde ve Erdoğan son dönemde ciddi şekilde yalnız gözüküyor. İktidarın diğer ortağı durumundaki MHP’nin siyaseti ise zaten dünden bugüne hep kısıtlı bir kitleye ve devletin bir kesimine hitap ediyor bu nedenle genel sorunlar ve beklentiler bu partinin pek de gündemine gelmiyor. Ak Parti de bu yakınlaşmanın etkisi ile pek çok konuda kendine aykırı bile olsa MHP çizgisine yaklaşmış durumda ve bu da hareket alanını daraltıyor. Türkiye uzun süreli iktidar döneminde çok kritik eşiklerden geçti ancak ekonomideki son olumsuzluklar ciddi şekilde Ak Partiyi sarsmakta. Toplum ekonomik krize sert bir tepki vermese de bu sessizliği çok da hayra yormamak gerekiyor.