Muharrem İnce’nin CHP tabanında ve toplumun bir kesiminde ciddi bir heyecan yarattığı kesin. Polemiklerden kaçmayan ve hazır cevap üslubu da yıldızını parlatıyor ancak tüm bunlar seçilebilmesini sağlamaya yeter mi, soru işareti. Tabanındaki heyecanın diğer kesimlere de yansıması şart çünkü yeni sistemde 49. 99 alsanız bile Cumhurbaşkanı seçilemiyorsunuz. Fakat benim problemim bu değil, İnce üzerinden Sol-Kemalist çizginin toplumun diğer kesimleri ile sağlıklı bir ilişki kurabilme ihtimalinin olması. CHP her ne kadar 1950 seçimlerinden bugüne Ecevit önderliğindeki koalisyonları saymazsak hiçbir zaman iktidar olamasa da vesayetçi ve statükocu düzenin –MHP ile birlikte- ortaklarından biri olarak gizli iktidar ortağı oldu. Ve bu nedenle de yapılan pek çok yanlışın da dolaylı ortağı oldu. Bu ortaklık nedeniyle de bir türlü Türkiye toplumunun gözünde CHP hiçbir zaman gerçek bir iktidar alternatifi olamadı. Türkiye’de sol-sosyal demokrat çizginin bu çizgiden iki uzaklaşma denemesinde –Ecevit’in CHP’si ve SHP- halktan kısmen bir karşılık gördüğü söylenebilir ancak bu her iki deneme de maalesef vesayetçi düzen tarafından boğuldu. İnce, CHP için bu yolu tekrar açabilir.