Bizim memlekette gönülsüz, sırf birilerini susturmak, laf edilmesin diye göstermelik yapılan işler için kullanılan bir tabirdir “utanma belasına”. Maalesef ülkemizde pek çok şey kâğıt üzerinde utanma belasına yapılıyor. İşler böyle yürüyünce de olan kurallara uyanlara oluyor. Nasıl mı?
Mesela okula devamın kanuni sınırları var, onu aşarsanız devamsızlıktan kalırsınız. Gelin görün ki ülkemizde koyulan kuralların çoğunun daha kırkı çıkmadan hükmü çöp oluyor. Geçen yıl 12. Sınıf öğrencileri için bu kural bir günde kaldırıldı. Peki, kim kazançlı çıktı bu işten? Tabii ki okulu boş verip etüt ya da dershane dolaşan öğrenci. Kurala uyana geçmiş olsun!
Sürekli çıkan vergi aflarına ne demeli. Medeni bir ülkede olsa ödüllendirilecek dürüst mükellef kanuna, nizama uyduğu için cezalandırılırken ahlaksızlık ödüllendiriliyor. Böyle olunca da vergi yüzsüzleri büyük bir pişkinlikle her yıl vergilerinin üstüne yatmaya devam edebiliyor.
Bu pazar iki utanç verici olayı peş peşe yaşadık. Aslında her iki olay da hızlı ve adil bir hukuk sistemimiz olsa çok nadir yaşanır türde ama bizde bu tür durumlar vaka-ı adiyeden çünkü sistemin işleyişi mağdurlardan değil faillerden yana....